Over Ons
Het begon op 18 mei 2013. Annemarie hing samen met Froukje -zoals elke vrijdagavond- aan de bar van De Soest. Jitze vermaakte zich intussen op de verlengde vrijdagmiddagborrel van zijn werk. Annemarie en Froukje hadden eigenlijk nooit zoveel oog voor de medegasten, maar focusten zich, heel cliché, op de barmannen. Maar die avond veranderde alles. Gewoontegetrouw checkte Annemarie wel even de deur als er nieuwe gasten binnenkwamen en rond 23:00 verscheen daar ineens Jitze. Annemarie tegen Froukje: ‘woow, er komen hier dus toch nog lekkere kerels!’
Geheel toevallig besloten Jitze en collega (de enige overgeblevenen van de vrijdagmiddagborrel) precies naast Froukje & Annemarie plaats te nemen en binnen een minuut waren ze druk in gesprek. Dit klinkt allemaal heel idyllisch en perfect, want je zou nu kunnen denken dat Annemarie met Jitze in gesprek was en dat alles direct in kannen en kruiken was, maar zo ging het dus niet.
Jitze sprak Annemarie aan en op het moment dat hij z’n naam noemde, zei ze: ‘ow Jitze, dat is Fries, dit is Froukje, zij is ook Fries, jullie hebben vast veel overeenkomsten.’
En zo ging het nog een paar keer die avond, totdat het 3:00 was en iedereen de Soest werd uitgestuurd en Jitze eigenlijk overtuigd was dat Annemarie hem niet zag zitten.
Gelukkig werkte de buitenlucht verhelderend, want Annemarie kreeg door dat ze misschien zelf toch iets duidelijkere signalen af moest geven, dus nodigde ze het gezelschap maar uit voor een kleine afterparty in haar mansion. Bang geworden dat Jitze misschien wel helemaal dacht dat Froukje hem zag zitten en het uit zou lopen op allerlei misverstanden stuurde ze Froukje naar haar slaapkamer. Ze mocht uiteraard niet naar huis, want iedereen weet dat je niet zomaar twee onbekende mannen mee naar huis moet nemen.
Het werd later en later, maar echt spijkers met koppen werden er niet geslagen. Jitze’s collega had het nog prima naar z'n zin, dus er werd nog maar een flesje wijn opengetrokken. Ineens stond Froukje in de kamer, zwaar astmatisch en bijna anafylactisch. Ze is allergisch voor katten en helaas hadden Annemarie’s katten besloten gezellig bij haar te gaan slapen, dit was iets teveel van het goeie en het enige wat ze nu wilde, was frisse lucht. Dit was het sein voor de collega van Jitze om ook te vertrekken, zodat in de zeer vroege ochtend eindelijk duidelijk werd dat er toch wel sprake was van wederzijdse chemie tussen Jitze & Annemarie.
Bij het vertrekken, zei Jitze: ‘en nu?’ Annemarie: ‘nu zouden we nog een keer kunnen afspreken en kun je m’n telefoonnummer vragen.’ Zo geschiedde en 2 dagen later was het dan tijd voor een echte date, inclusief filmpje en een zeer goede -door Jitze meegebrachte- fles wijn.
En nu, nu zijn we alweer bijna 3 jaar verder, al voelt het -op een positieve manier- al veeel langer. <3